Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

Η διαχωριστική γραμμή στο Πωγώνι

Στην πολιτική υπάρχει η θεωρία της διαχωριστικής γραμμής! Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι εδώ πρέπει να αποφασίσεις με ποιόν θα πάς και ποιον θα αφήσεις.
- Αλήθεια ανάμεσα σε τι, ανάμεσα σε ποιους πρέπει να τραβήξουμε τη διαχωριστική γραμμή;
Είναι ένα ερώτημα, που πρέπει να τεθεί και να απαντηθεί φυσικά και στο Πωγώνι, όχι μόνο από τους υποψηφίους αλλά και από τους απλούς ψηφοφόρους. Στις ερχόμενες Δημοτικές εκλογές λοιπόν, σε όλες τις συζητήσεις, σε όλες τις προεκλογικές συγκεντρώσεις πρέπει νόμίζω να τεθεί αυτό το ερώτημα!
Αν δώσουμε σωστή απάντηση, τότε πολλά πράγματα μπορεί να αλλάξουνε. Εμείς απαντάμε ευθέως:
- Η διαχωριστική γραμμή πρέπει να τραβηχτεί ανάμεσα στις δυνάμεις της νομενκλατούρας που υποστηρίζουν την ΕΟΖ και στις δυνάμεις που αντιτίθενται, στις δυνάμεις της ριζικής ανατροπής. Εδώ πρέπει να εξηγήσουμε τι σημαίνει η λέξη νομενκλατούρα! Στα ελληνικά σημαίνει κλίκα, σημαίνει κάστα, σημαίνει τέλος ιερατείο, ένα ιερατείο που θέλει να παραμένει πάντοτε στην εξουσία!
Ποιοι και πόσοι είναι αυτοί που είναι με τη μεριά της νομενκλατούρας και ποιοι και πόσοι είναι από την μεριά των δυνάμεων της ριζικής ανατροπής;
Ποιοι και πόσοι είναι αυτοί στο Πωγωνι που τόσα χρόνια, δεκαετίες ολόκληρες αποτελούσαν την άλφα ή βήτα κλίκα, που ήταν στην εξουσία, και ποιοι και πόσοι είναι αυτοί που πάντοτε ήταν στο περιθώριο;
Δεν είναι δύσκολο να τους εντοπίσουμε, προπαντός τους πρώτους. Αλλά ας μείνουμε στο θέμα της εξουσίας και την αναγκαιότητα της εναλλαγής της εξουσίας Το έχουμε γράψει και παλαιότερα:
«Ένα από τα αίτια της σημερινής κρίσης, της σημερινής πολιτικής και ηθικής κατάπτωσης οφείλεται και σ' αυτό! Αν η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει γίνει θερμοκήπιο διαφθοράς οφείλεται ακριβώς σ' αυτό: Στην τρίτη, τέταρτη κλπ. τετραετία... η μακροχρόνια παραμονή στην Εξουσία του ίδιου προσώπου, δημιουργεί «δευτέρα φύση», δημιουργεί το σύνδρομο όχι μόνο αυτό καθ' εαυτό της ιδιωτικοποίησης της Εξουσίας, αλλά και αυτής ακόμη της Δημόσιας περιουσίας… Και για να προχωρήσουμε ακόμη περισσότερο, η μακροχρόνια παραμονή, δημιουργεί κλίκες, κάστες, διαπλοκή, οικογενειοκρατία, δίκτυο, πλοκάμια σ' όλο το φάσμα του κρατικού μηχανισμού, σ’ όλο το φάσμα των εξουσιών... Το παλιό δεν παραδίνεται αμαχητί, και όσο πιο ένοχο είναι, με τόση μεγαλύτερη αγωνία γαντζώνεται με όλα του τα πλοκάμια στην καρέκλα της  εξουσίας! Και αυτό σημαίνει πολλά».
Στις επόμενες δημοτικές εκλογές θα αποφασίσουμε για τις μικρές εξουσίες. Πρέπει όμως να το καταλάβουνε καλά όλοι οι ψηφοφόροι: Μια πραγματική αλλαγή στις μικρές εξουσίες, θα είναι ένα γερό χτύπημα, χτύπημα στις ρίζες, στην αλυσίδα, στα πλοκάμια της διαφθοράς, της διαπλοκής, που ξεκινάνε από το κέντρο και φθάνουν ως το πιο μικρό χωριό. Θα είναι ένα χτύπημα και στην ντόπια νομενκλατούρα, που έχει αποδείξει ότι είναι ανίκανη να σκεφτεί πέρα από τα στενά της συμφέροντα. Τρανταχτό παράδειγμα η ύπουλη προσπάθειά για τη δημιουργία της ΕΟΖ και του Κέντρου Κράτησης της Κακαβιάς. Γνωστά αυτά και χιλιοειπωμένα. Μερικοί προσπαθούν να το ξεχάσουν, να το υποβαθμίσουν. Μεταξύ αυτών και μερικοί σύντροφοι!
Η διαχωριστική γραμμή λοιπόν πρέπει να τραβηχτεί είναι ανάμεσα στις δυνάμεις της νομενκλατούρας και στις δυνάμεις της ριζικής αλλαγής.


Τσούνης (Βοστινιώτης) Παναγιώτης